بررسی شیوع رنگ دندان در بیماران ۲۰- ۳۰ ساله مراجعه کننده به مراکز دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال ۱۳۸۹

بررسی شیوع رنگ دندان در بیماران 20- 30 ساله مراجعه کننده به مراکز دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1389       دکتر زهرا جابری انصاری 1- دکتر کیوان ساعتی 2   1- دانشیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی   2- استادیار گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران       چکیده   زمینه و هدف : تعیین رنگ نقش به سزایی در موفقیت درمانهای زیبایی دارد. رنگ دندان غیر از چشم می تواند توسط طیف نما (spectrophotometer) ، رنگ سنج (colorimeter) و یا دوربین دیجیتالی تعیین شود. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی کمی رنگ دندانهای افراد 20- 30 ساله مراجعه کننده به مراکز دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می باشد.   روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی – تحلیلی است که با جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود. روی هزار و پنجاه فرد مراجعه کننده 20-30 ساله شامل 549 زن و 501 مرد به مراکز دندانپزشکی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، که از دخانیات استفاده نمی کردند، انجام گرفت. با استفاده از کنار زننده لبها (retractor) ، در شرایط نوری یکسان و شرایط فاصله ای و زاویه ای یکسان از دندانهای قدامی بالای افراد مورد نظر (سانترال چپ)، با دوربین دیجیتالی (canon g9) عکس گرفته شد. این عکسها با کمک نرم افزار فتوشاپ (adobe photoshop cs5) بررسی گردید و رنگ میانی دندان از دیدگاه l*a*b* مورد مطالعه قرار گرفت. به همین ترتیب در شرایط نوری، فاصله ای و زاویه ای فوق از یکایک نمونه رنگهای ویتاکلاسیک در زمینه خنثی عکسبرداری شده و این عکسها نیز با کمک نرم افزار فتوشاپ بررسی شدند و میانگین b* ، a* و l* برای میانی هر نمونه تعیین گردید. پس از محاسبه ∆e* برای هر فرد و یکایک نمونه های ویتا کوچکترین میزان ∆e* به عنوان رنگ مناسب آن فرد انتخاب شد. در انتها تأثیر مصرف نوشیدنیهای رنگی در افراد مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: شایعترین موارد مشاهده به ترتیب a3.5 (85/16%)، a3 (85/14%)، b1 (8/9%) و b2 (8/9%) بودند. میانگین l* در افراد غیر سیگاری که نوشیدنیهای رنگی بیش از دو بار در روز مصرف می کردند در مقایسه با افرادی که از این نوشیدنیها استفاده نمی کردند پایینتر بود. میانگین a* و b* این گروه بالاتر از گروه مقابل بود.   نتیجه گیری: شایعترین رنگهای مشاهده به ترتیب a3.5 ، a3 ، b1 و b2 بودند. استفاده از روش عکسبرداری دیجیتالی و بررسی عکسها با نرم افزارهای کامپیوتری برای تعیین رنگ دندان، تکنیک نسبتاً ساده و ارزان و در عین حال حساسی می باشد .   کلید واژه‎ها: طیف سنجی – رنگ سنجی – عکسبرداری دندانی   وصول مقاله: 8/8/1389 /1383 اصلاح نهایی: 11/7/1390 پذیرش مقاله: 30/7/1390 /1385   نویسنده مسئول : دکتر کیوان ساعتی، گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران   e.mail: [email protected]